Schładzalniki do mleka

Rodzaje

Rodzaje schładzarek do mleka

Schładzalniki możemy podzielić na kilka typów ze względu na konstrukcję:

a) otwarte – tańsze przy zakupie, ale charakteryzujące się koniecznością ręcznego mycia po każdym użyciu; możemy je podzielić na:

• otwarte o cylindrycznej budowie
• otwarte o wannowej budowie

b) zamknięte – wadą jest wyższa cena, aczkolwiek nie wymagają one poświęcania zbyt wiele uwagi, gdyż posiadają automatyczną myjkę, istnieją także modele z oddzielonym agregatem, który można umieścić w innym pomieszczeniu, niż sam schładzalnik (czasem po prostu nie ma miejsca na całe urządzenie, więc ułatwi to znalezienie optymalnego rozwiązania); możemy podzielić je na:

• zamknięte o cylindrycznej budowie
• zamknięte o eliptycznej budowie

W zależności od wielkości urządzenia schładzalniki posiadają różne pojemności, począwszy od 200 litrów po 3000 litrów mleka. Istnieje kilku znaczących producentów takich układów, którzy przez szeroką gamę zbiorników chłodniczych potrafią trafić w potrzebę każdego klienta.

Jak każde urządzenie klimatyzacyjno-chłodnicze schładzalniki do mleka posiadają standardowe wyposażenie układu chłodzenia. Składa się on z dwóch wymienników energii ( parownika oraz skraplacza), sprężarki (która pełni funkcję pompy, czyli podnosi ciśnienie czynnika oraz napędza cały układ; zamienia ona energię mechaniczną na elektryczną) oraz elementu rozprężnego (ewentualnie rurki kapilarnej), który powoduje obniżenie ciśnienia czynnika chłodniczego. Wszystkie elementy połączone są przewodami chłodniczymi ( oczywiście w izolacji cieplnej). Z uwagi na potrzebę zasilania sprężarki potrzebujemy ulokować schładzalnik w sąsiedztwie źródła prądu. Inną ważną cechą schładzalników jest materiał zbiornika na mleko. Powinien być wytworzony z droższej i bardziej szlachetnej odmiany blachy – blachy kwasoodpornej. Ta konieczność, wymuszona zresztą składem chemicznym mleka, znacząco „podbija” koszt całego urządzenia. Kolejnym ważnym elementem jest izolacja termiczna, najczęściej stworzona z pianki poliuretanowej lub innej substancji izolacyjnej. Dzięki temu w znaczący sposób zostają zmniejszone straty chłodu do otoczenia. Wyposażeniem, niejako dodatkowym do układów chłodniczych, zaś standardowym do schładzalników o otwartej budowie, jest mieszadło wolnoobrotowe, nie powodujące pienienia lub zmaślenia mleka; powinno być ono odpowiednio wyprofilowanie. Innym koniecznym dodatkiem jest termostat, odpowiadający za regulacje pracy układu chłodzącego oraz systemu mieszania produktu. Nie można zapominać także o częstym problemie użytkowników schładzalników, czyli zamarzaniu mleka. Jednak producenci i w tej kwestii znaleźli rozwiązanie. Dobrze wyregulowany system utrzymania temperatury w zbiorniku nie dopuści do takiej sytuacji.

Galeria